PRAVNI ZAPISI • Godina X • br. 1 • str. 160-179
PRIVATNO SNIMLJENI SADRŽAJI KAO DOKAZ U KRIVIČNOM POSTUPKU
Doc. dr Milica Kovačević
Docentkinja, Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju Univerziteta u Beogradu
e-mail: milica.kovacevic@fasper.bg.ac.rs
.
.
Pravni zapisi, br. 1/2019, str. 160-179
Originalni naučni članak
KLJUČNE REČI
privatnost, snimanje, dokazi, krivični postupak
APSTRAKT
U savremeno doba tehnologija daje neograničene mogućnosti za beleženja zvučnih i vizuelnih zapisa, ali i za kršenje ljudskih prava i sloboda. Stoga se autor bavi pitanjem kako postići ravnotežu između potrebe da se zaštiti bezbednost i spozna istina, s jedne strane, i potrebe da se zaštiti pravo građana na privatnost i ličnu sferu, s druge strane. Autor posebno skreće pažnju na probleme u vezi sa dozvoljenošću upotrebe privatnih neovlašćeno sačinjenih snimaka u svojstvu dokaznog materijala u krivičnom postupku. Imajući u vidu navedeno, autor analizira legislativu o zaštiti privatnosti i legislativu koja se tiče dokaznih zabrana u krivičnom postupku i zaključuje da su u srpskom pozitivnom pravu zastupljene određene nedorečenosti i nejasnoće, ali da se privatno sačinjeni snimci u načelu mogu koristiti kao dokaz. Korišćen je normativno-dogmatski, aksiološki i uporednopravni metod, a radi sadržajnije obrade teme autor se osvrnuo i na praksu Evropskog suda za ljudska prava. Rezultat analize su određene preporuke za unapređenje postojećih rešenja.